Tweede kerstdag

Wat was het gezellig!

Cerro en ik waren uitgenodigd bij zijn zusje thuis, omdat we anders ook de tweede dag met zijn tweetjes waren geweest.

De heenreis duurde voor mij helaas iets te lang. Ben tot driemaal aan toe gestopt op een parkeerterrein want ik was dan bijna dizzy geworden. Ik weet hoe het komt, ik adem te oppervlakkig en als ik maar even merk dat ik licht in me hoofd wordt, wordt ik bang omdat ik op de weg zit en bang ben dat er wat gebeurd. En juist dan ga je een soort hyperventilatie kweken. Wordt het juist nog erger. Vroeger toen ik in de twintig was, had ik het ook gehad.

Maar gelukkig heel en veilig aangekomen bij Donna. Toen ik Cerro uit de auto zette, keek ie nerveus om zich heen met de signalen dit ken ik, hier kom ik vandaan. En eenmaal binnen de deur.....

Zooo mooi om te zien, Mira, het zusje kwam gelijk naar hem toe. Cerro herkende alles, hij was helemaal door het dolle heen, zo blij was ie. En de andere honden kwamen hem ook begroeten. Donna keek op hoe hij gegroeid was. En de rest van de dag was het spelen met zijn zusje, zo lief om te zien. Had ik die financiële middelen maar en de ruimte, had ze hier ook mogen wonen, maar ik heb me handen vol aan Sjors en Cerro nu.

En het uitlaten was ook veel gezelliger, eerst met zijn zusje erbij, maar dat werd meer spelen op straat dan dat er sanitaire handelingen verricht werden. Later in de avond gingen alle honden tegelijk uit, behalve May, die mag nog niet vanwege haar operatie. Wel zielig, complete benchrust heeft ze, terwijl ze alle honden vrij ziet rondlopen.

Ik vond het heel gezellig bij Donna en haar gezin. Dag vloog om, gezellig met elkaar gezeten en gegeten. Ook weer foto's gemaakt en Cerro is opgemeten. Zijn schofthoogte is nu 28 cm en lengte kop-staart meet 58 cm. Wordt dus een grotere havanezer dan gemiddeld.

Omstreeks kwart over elf weer vertrokken richting huis, eerst getankt weer in roermond en toen de rit van twee uur terug. Het weer zat niet mee op tweede kerstdag, regen en regen. Hield me hart vast met terugrijden, dat ik niet weer dizzy zou gaan worden. Maar door het opletten op de weg met die wind en regen ben ik niet dizzy geworden. Wel bewust dieper in en uit geademd.

Om half twee waren we weer terug. Dank jullie wel lieve familie voor de gastvrijheid en alles. Het was zo vanouds om Cerro weer achter zijn zusje aan te zien gaan en te rollebollen en springen en spelen. Zo jong en puppie zijn ze nog.

De donderdag na kerst was Cerro helemaal futloos, geen zin in spelen of lopen buiten. Hij was moe van die leuke dag bij zijn oude nestje thuis......

Eerste kerstdag 2012

Ja, Cerro wenst alle lezers van zijn blogje een fijn kerstfeest. Hier in huis is het stil, we missen Sjors. Die is bij zijn papa. Morgen tweede kerstdag gaan we bij Cerro's geboorteplekje langs. Heb er veel zin in om Donna en haar gezin weer eventjes te zien. Kijken hoe Cerro reageert hierop. Hij ziet zijn vertrouwde nestje weer en zijn zusje Mira.

Vandaag gaan we niet op bezoek want opa en oma zijn uitgenodigd bij me broer in Hilversum. Opa en oma zijn zaterdag hier geweest en blijven eten. Sjors was dan nog gezellig thuis en hebben we ze dus zaterdag gezien. Gelukkig hoef ik niet meer naar Hilversum toe. Schoonzus heeft me een rotstreek geleverd vorig jaar dus die mensen zijn voor mij exit.

Samen met Cerro de eerste kerstdag rustig doorgekomen. Nog niet zindelijk, geef ik hem vanmiddag zijn verse vleesje, ik intussen mijn jas aandoen om daarna met hem naar buiten te gaan. Is doerak klaar met eten, komt ie op me af. Ik vrolijk vragen van gaan we nu naar buiten toe, plasje doen? Ik was al helemaal klaar ervoor. Gaat meneertje voor me neus op de hurken en doet het gewoon binnen..... Vanavond om vijf uur heb ik hem ook uitgelaten, ga ik om kwart voor zes met me eten beginnen, Cerro komt van de bank af en ja hoor weer plassen binnen. En dan denk je van ik heb je net uitgelaten, je hebt alles gedaan wat moest en toch presteer je het om op je dooie gemakkie het binnen te doen. Wanneer valt het kwartje nou?

Cerro heeft nu helemaal geen ondertandjes meer. Alleen zijn hoektandjes zitten er nog. Het tandje boven is weer aan het terugkomen. Hij is nu 19 weken oud. Ben benieuwd wat het gewicht nu is van die boef. Het gewicht van Cerro is hetzelfde als vorige week, 5,9 kilo.

Weekend voor kerst

Cerro heeft nu van onder een paar tandjes eruit. Hij knaagt heel veel op de buffelhuidbotjes. Met eten merk ik dat ie toch wat langer bezig is, logisch als je het een en ander mist in je bekkie. Heb trouwens een paar tandjes in de bench teruggevonden.... Misschien als ie zijn hoektandjes gaat wisselen dat ik die ook terugvind om te bewaren.

Vrijdag was ik met post even thuis tussendoor om even bij Sjors en Cerro te zijn. De kerstvakantie is begonnen en Sjors natuurlijk vrij, alleen de hoeveelheid post was dubbel zoveel als normaal op vrijdag. Heb Cerro dus ff uitgelaten en hem in mijn fietskratje gezet om te kijken hoe hij reageerde, nou hij bleef gewoon zitten. Was zo lief om te zien.

Vanmiddag even met zijn drietjes wezen lopen en in een recreatie-gebied hier in de buurt heb ik Cerro voor het eerst zonder riempje laten lopen. Goh, wat vond ie dat mooi. Hij holde van links naar rechts. En ik wist van Puppie les dat ie zou komen als ik hem zou roepen. En...... ja hoor, toen ie zijn naam hoorde kwam ie als een speer naar ons toegehold. Tegen me opspringen met zijn modder pootjes, tja gister zoveel geregend dat het gras een groot moeras was geworden.


Sjors is wat met hem wezen dollen en toen moest Cerro weer aan de riem van me met grote tegenzin van Sjors. Cerro was helemaal nat op de buik en poten, en de wind waaide ook nog flink. Ik zei tegen Sjors, ik wil niet dat ie weer gaat spugen en we zijn al een half uur weg. Cerro is nu vier maanden en op de cursus heb ik gehoord dat per maand leeftijd vijf minuutjes gelopen mag worden per keer. Ja, daar hou ik ook rekening mee, de gewrichtjes mogen niet overbelast worden als ze nog in de groei zijn. Dus twintig minuten hou ik als max aan.

Thuisgekomen kon Cerro weer in de wasbak schoongespoeld en gewassen worden. Is meneertje weer schoon voor de kerst....

20-12-2012, mooie datum, inclusief gedicht voor Snoetje

Komt deze eeuw niet meer voor dat er een dergelijke datum komt. We hebben maar twaalf maanden in het jaar.

Vandaag is poes snoetje alweer twee maanden in de poezenhemel aan de andere kant van de regenboogbrug....

Is maar goed dat Sjors en ik dit van dichtbij bespaard is gebleven. Hadden we nog veel en veel meer moeite gehad om dit te moeten verwerken. We hebben al van alles op onze rug te dragen.

Cerro is nu 18 weken en weegt 5,9 kilo. En hij is echt niet dik hoor! Vandaag waaide het weer zo erg en zijn jasje is alweer een tijdje uit dat ik toch een slank lijfje zag onder al dat lange haar. Hij is de zwaarste van alle vier, maar dat was altijd al geweest.

Tandjes....

Wat ik wel leuk vind is dat alle baasjes van de pups elkaar kunnen volgen op de social media. Zo heb ik vandaag gelezen dat niet alleen Cerro maar ook zijn zusje en broertjes afgelopen dagen begonnen zijn met wisselen.

En ik zou vandaag Cerro weer gewogen hebben maar dat ben ik vergeten. Sjors wilde dat ik patatjes van macdonalds ging halen. Hij zei zolang Cerro er is ben je niet meer bij de Mac geweest. En volgens mij heeft ie daar wel gelijk in, dus door dat ritje met de auto ben ik het weegmoment van Cerro vergeten. Morgen maar doen. Vorige week woog ie 5,5 kilo. En nu??

Het tandjes wisselen is begonnen

Kleine Cerro heeft een nieuwe periode bereikt in zijn prille bestaan. Zijn melktandjes gaan alweer plaatsmaken voor zijn "grote honden tandjes". Zeggen we toch ook bij onze eigen kindjes, je krijgt nu grote mensen tanden....

Aan de bovenkant middenvoor zag ik het weekend dat er een voortandje weg was. Het is maar weer goed dat Donna me al wat had voorbereid dat dat eraan zat te komen. Gelukkig merk ik dat Cerro weinig echt last heeft, wel dat ie wat meer bijt in me handen. Zijn eetlust is er ook niet minder om. Ook al zet je twee bakjes voer neer, dan gaat dat ook zo weg. Ik leg wel een uitgeknepen nat washandje met heel koud water bij hem neer, kan ie daar op kauwen.

Morgen weer op de weegschaal, ik ben benieuwd.

Vrijdag 14 december

Het eerste nestje van mama Misty is vandaag alweer vier maanden oud. En ik ken ze vanaf 15 september, toen waren ze net een maandje oud.

Wat vliegt de tijd dan. Cerro gaat straks alweer wisselen van zijn melkgebitje naar zijn blijvend gebitje. Voor me gevoel heb ik pas gelezen in het blogje van de pups dat hun eerste tandjes gingen doorkomen en nu komt het wisselen er alweer aan. Ik ga zaterdag wel voor een bijtring kijken die ik in de vriezer leg. Mocht Cerro veel last krijgen dan kan ie daar verkoeling van krijgen bij zijn tandjes., met zijn eerste tandjes had ie ook best veel last. Zo zielig!!

Ook heeft ie vandaag weer een ontwormingstabletje gehad. Dit gaat nu eens per maand totdat Cerro een half jaar is en dan om de drie maanden.

Cerro 17 weken

Woeffie alweer 17 weken op deze wereld. En hij doet het zo goed! Hij heeft gisteren weer op de weegschaal gezeten en weegt nu 5,5 kilo. Ik hou hem erg in de gaten dat ie geen overgewicht krijgt, maar tot nu toe voel ik nog steeds al zijn ribbetjes en werveltjes. Dat huidlaagje wat eerst helemaal niet er was, is nog steeds hetzelfde als toen Linsey hier was. Dus qua vet is ie niet toegenomen maar wel in groei en lengte. Zou zomaar kunnen dat ie naar de acht-negen kilo gaat als volwassen hondje.

Ik heb vandaag voer besteld met wat grotere brokjes, dus dan zal ie zich minder gaan verslikken en moet ie elk brokje gaan stukkauwen. Hij zal daarvan dan ook minder voer nodig hebben en wie weet groeit ie dan wat minder hard.

Jasje moest zelfs aan van Cerro

Vanochtend met het eerste loopje van Cerro keek ik naar de buitentemperatuurmeter en zag ik 7 graden boven nul. Ik dacht, doe nu maar niet Cerro's jasje aan. Bewaar dat maar voor de echte koude temperaturen.

Zo gezegd zo gedaan, kom met die kleine buiten, loop de hoek om en natuurlijk waaide het weer. En Cerro? Die nam de riem in zijn bek, ging eraan trekken en grommen en begon tegen me op te springen. Hij wou geen stap verzetten zonder zijn jasje. Heb stug doorgelopen en op hem ingepraat van ga nou plassen en poepen, gaan we gelijk weer terug. Gelukkig deed ie dat ook!

Het tweede loopje, nu wel met jasje aan, en liep ie zoals vanouds met zijn gorilla- billetjes weer voor me uit. Begrijp je nu hoe het voor een hondje is als ze een beetje voor de weersinvloeden beschermd worden?

Ik heb met mezelf afgesproken dat bij winterse buien, harde wind en temperaturen onder de acht graden het jasje aangaat. Al het andere gaat ie zonder jasje naar buiten. Het moet wel in het redelijke blijven hoor Cerro!

Cerro's puppie-cursus certificaat!

https://www.youtube.com/watch?v=FmEC7_kggc8

Vandaag was de laatste les van de puppie-training. Het veld was helemaal wit van de sneeuw. Moest ook voor het eerst deze auto gaan krabben. Heb hem sinds maart dus. Kreeg alleen de deuren niet open, zaten vastgevroren. Gelukkig aan de andere kant kon ie wel open dus van binnenuit duwend kreeg ik de bestuurderskant toch open.

De laatste les stelde niet zoveel voor. Er moest een parcours gelopen worden met onderweg het commando Zit en Lig. Zelf liep je nog met een lepel en daarop een balletje. De winnaars moesten tegen mekaar en op die manier een afvalrace. Intussen was Sjors verderop met de sneeuw bezig en Cerro was met zijn honde-vriendje aan het spelen. Hij lag helemaal op zijn rug in de sneeuw te rollebollen. Wat was ik blij met dat gekochte jasje. Want later thuis was zijn hele rug en buikje gewoon droog en dus vrij van aneeuwklonten.,Na bijna een week dagelijks gespuugd te hebben is ie er eindelijk vanaf. Gelukkig maar!

En al dat commentaar van mensen buiten en blikken naar dat jasje van Cerro, wordt er beetje kriegel van. Als Cerro het niet zou willen, had ie de hele tijd strijd geleverd om dat jasje aan te moeten. Dus hij vindt het lekker zo ermee in de kou te lopen. En dan kan iedereen van mij de boom in.

Vanochtend laatste cursus les

Nog paar uurtjes lekker slapen in de warme bench en dan moet Cerro zijn laatste puppieles gaan bijwonen.

Met zijn warme jasje aan en nu een plastic zak onder zijn dekentje, moet ie toch wat meer comfort hebben dan vorige week in de regen.

Hij maakt totaal geen bezwaar als ik zijn jasje aandoe om naar buiten te gaan., vanochtend zijn eerste pootafdrukken in de sneeuw gezet. Hij moest wel wennen hoor. Het tweede loopje vond ie de sneeuw al veel leuker.,happen erin en rondhupsen als een konijntje door de sneeuw. Het poepen besloot ie boven te doen. Maar bij de derde keer toen de sneeuw ging smelten, deed ie het weer buiten.

Ben benieuwd naar morgenochtend, de puppieles. De laatste! Hij heeft wel vanochtend weer witte spuug overgegeven. Er zijn mensen die beweren dat Cerro dan te weinig eten krijgt, dat ze daarom gaan spugen. Ik ben wel het weekend weer begonnen met minder voer te geven. Ik hoop dat dat het is. Cerro krijgt intussen weer 150 gram zoals ie al een maandje kreeg. Het zou zomaar kunnen dan...

winter- en regenjas voor kleine woeffie

https://www.youtube.com/watch?v=0GfjsNpM9RI

Zo! wat ben ik blij deze stap gezet te hebben zeg. Eindelijk heeft die kleine wat warms om zich heen als ik om de hoek van de flat loop. Als die harde wind staat, waaide me vriendje altijd uit zijn vachtje. Regent het, dan is het één grote natte bol wol. En zaterdag was de combinatie hiervan op het puppie-cursus veld. En door het weer van gister, de hagelstenen van vanmiddag heb ik de dierengroothandel in Noordwijkerhout bezocht en ben geslaagd voor een heel degelijk winterjasje. Op de groei gekocht, dus die kleine kan nog ff groeien zonder dat het jasje te klein wordt.

En bekijks wat je dan hebt..... Ze kijken eerst naar Cerro en dan naar mij met een blik van is dat nodig? Ben je niet helemaal bij ofzo? Ja en degene die je dan aankijken lopen zelf met een sjaal om en handschoenen. Kan ik ook zeggen, is dat nodig meneer? Laat ze naar hunzelf kijken of zelf een hondje nemen om het te begrijpen.. Hondjes leven niet meer zoals vroeger in de bij-keuken waar geen kachel was, of in de schuur. Hondjes zijn ook de warmte gewend geraakt en met de comfort des tijds meegegaan.

Ik kan nu met een gerust hart naar buiten toe met Cerro met deze temperatuur. Zijn pootjes worden wel koud, maar het gros van zijn lichaam blijft droog en warm onder het jasje. Wat voel ik me hier een stuk prettiger bij. Ik maak me toch altijd al zorgen of ik het wel goed doe allemaal maar volgens mij vind Cerro het ook wel best want als ie het jasje eenmaal om heeft en we gaan naar buiten, zit ie nergens aan te trekken of te kauwen. Hij voelt zich er lekker in, loopt met zijn koppie rechtop in de wind.

Ik hoop nu dat de spugerij over gaat, gisteren had ie niet gespuugd maar toen ik vanochtend om acht uur zijn eerste loopje ging doen, begon ie te spugen, was zonder eten maar toch signalen genoeg dat zijn buikje nog niet hersteld was van de koude zaterdagochtend. Toen ik om half één thuiskwam om Sjors op te vangen, zag Sjors dat Cerro weer gespuugd had in de bench. Gauw schoongemaakt, want ik moest nog werken daarna. Sinds half één heb ik niet meer gezien dat ie gespuugd heeft.

Vanavond bij opa en oma langsgeweest voor Sinterklaas. Oma had gevraagd of ik voor ons drietjes wat wilde kopen voor Sinterklaas. Dit omdat ze zelf niet in staat was het te doen vanwege haar rugoperatie drie weken geleden. Daar ik het niet leuk zou vinden om die kadootjes dan maar hier te laten, heb ik alles wat gekocht is, ingepakt en mee naar Amsterdam genomen vanavond. Ik dacht dan ziet ze zelf wat "sinterklaas" gekocht heeft. Natuurlijk was er aan opa en oma ook gedacht en kleine Cerro werd ook niet vergeten. Vanzelfsprekend was Sjors degene die het meest werd verwend. Maar is ie wel het hele jaar lief geweest dan???

regen, regen, regen .....

Ben je zelf met regenpak op de fiets buiten aan het werk, daaronder je gewone kleding met dikke trui en legging aan. Ja, dan heb je het niet koud, denk je.....  Zijn me schoenen gegeven moment aan het doorsijpelen. Natte sokken. En dan is het nog maar half één. Storten uit de lucht, waaien. Alle ingredienten om te zeggen ik blijf lekker thuis vandaag.

En dan denk je aan thuis, op dat tijdstip laat Sjors Cerro uit. En dan dat weer.... Ik werd gewoon boos, dacht aan me kleine woeffie, twee dagen gespuugd, en nu vandaag weer naar buiten in de stortregen en wind om zijn plasje en poepie te doen. Had ik nu maar een tuin. Kon ie daar ffies terecht. In de gang heb ik een handdoek hangen die dan in ieder geval door de kachel wordt verwarmd. Als die kleine dan weer nat binnenkomt, heeft ie tenminste een warme handdoek om zijn buikje mee af te drogen en zijn pootjes.

Ik ga morgenmiddag wel even naar de dierengroothandel in Noordwijkerhout om te kijken voor een hondenjasje. Neem ik Cerro mee, kan het gelijk gepast worden. Ben net op Internet wezen kijken maar ik durf het risico niet te nemen om iets te bestellen. Straks is het de maat niet, zit ik er weer mee.

Eigenlijk vond ik hondjes die in die jasjes liepen van die verwende hondjes, Ik dacht nou baasje, het beestje heeft het niet koud hoor. Is meer iets wat jij leuk vind. Het zijn geen poppen die je kunt aankleden.... Maar nu ik afgelopen zaterdag een uur lang in de regen heb moeten staan met Cerro, Cerro die daarna twee dagen kou op zijn maagje heeft gehad, ben ik toch tot inkeer gekomen. Die jasjes zijn voor puppies eigenlijk gewoon nodig. Ze hebben hun puppie-vacht nog en dat is nog niet voldoende beschermd tegen deze weersomstandigheden.

Gelukkig heeft Cerro vandaag niet gespuugd, morgen maar zijn voer weer gewoon drie maal per dag geven.

Kleintje voor tweede dag gespuugd

Me lieve makkertje heeft vanmiddag opnieuw overgegeven. Net als gister aan het eind van de middag, uur of half vijf.

En om zes uur kwam er alleen speeksel en water uit. Volgens mij komt het door afgelopen zaterdag met de Puppie-les. Cerro zijn buikje heeft kou opgedaan. Heb Donna gebeld en ze adviseerde me wat te doen. Ik hou het spugen wel in de gaten en zal zijn eten wat meer verdelen over de dag zodat er niet teveel tegelijk in zijn maagje komt.

Ik wil graag de vervolgcursus doen met Cerro maar als de winterstop al eindigt in januari of februari wacht ik wel tot maart of april. Het is anders veel te koud voor me kleine woef. Nu was ik gelijk ingestapt omdat ik Cerro zo goed mogelijk wilde aanleren vanaf het begin dat ie er was en dat ik niet achteraf weer dingen moet afleren. Nu heb ik de basis een beetje onder de knie.

Als zaterdag aanstaande met de laatste les weer zulk slecht weer is, kom ik net als met de eerste les gewoon alleen. Ik laat me kleintje niet verwaarlozen. De trainer had bij aanvang verteld dat bij slecht weer ze onder de afdak van het scholen complex de les zouden vervolgen. Nou, heb er zaterdag weinig van gemerkt.

Cerro weer "vrij" van ooghaartjes

Vanmiddag zijn Linsey en Perry weer gezellig langs "gehupst" bij ons. Met schaar, kam en alles wat nodig was.

Ooghaartjes, wenkbrauwen uitgedund en korter gemaakt, beetje de pony gedaan en de haartjes achter bij zijn staartje en poepgaatje weggehaald. Wat een ander gezicht toch weer als kleine woef je weer met twee oogjes kan aankijken. Dank je wel Linsey, ben er erg blij mee!!!

En toen de knipbeurt voorbij was, kwam Cerro bij me op de bank en moest overgeven. Dit was de eerste keer sinds hij hier in huis is. Volgens mij voor hem ook de eerste keer in zijn leventje want hij was aardig van slag daarna. Hij was compleet down op de bank.

Waarschijnlijk heeft de regen gister met puppiecursus hem toch wat kou op de buik gegeven. Hij was gister ook erg bezig met gras eten. Linsey en Perry vertelden dat dat een teken is dat ie buikpijn had. Dus toch die natte grond gister en dan een uur lang. Gelukkig volgende week zaterdag de laatste les. Niet fijn als het steeds kouder gaat worden voor dat kleine spul.

Om een uur of zeven Cerro zijn eten gegeven en dat ging als normaal snel en hap slik weg naar binnen. Dus dat was goed en toen later Sjors ook weer binnen kwam van het weekend bij zijn vader, was Cerro het weer vergeten en was ie weer mijn ouwe lieve dondersteen.

Het blijft ook tijdens de puppie-les regenen in Nieuw Vennep

Wat een hondenweer vandaag! Zelfs je hondje laat je met dit weer niet naar buiten. Alleen om te plassen en te poepen en dan weer gauw terug hollen naar de flat.

Zo is dat vandaag verscheidene keren al gegaan. Wat een takke-weer zeg! En vanochtend was ook nog de cursus oo het natte grasveld.... Cerro met tuigje voor in de auto om en halsbandje was helemaal doorweekt. Hij vond het maar niets. Het grote badlaken die ik altijd in vieren opvouw als warme gronddeken voor Cerro bood ook weinig comfort. Onderkant nat van het gras, bovenkant nat door de regen. Waarom geen plu mee jacq, kunnen jullie allebei eronder schuilen. Ja, daar zeg je wat, maar ik als Postbezorger loop nooit met een plu, heb me handen nodig voor de post, dus ben niet gewend om plu te pakken.

We moesten de geleerde commando's laten zien en bij het commando zit is nu de fase om aan te leren steeds een stukje langer te laten zitten en daarbij een klein stukje verder van Cerro af te gaan staan. En elke keer wat meer afstand. Ben benieuwd.

Heel leuk is om het baasje van quintero toegevoegd te zien op de pagina van Hava Havana. Ik heb haar ook toegevoegd. Nou zie ik die mooie bruine quintero ook weer zoals ie nu is. Ik ben het helemaal met Donna eens, het is een mooi eerste nestje van Misty. Ze heeft vier beauties van pups op de wereld gezet en wat een doerakkies ook.

even terugkijken op afgelopen periode...

http://www.havetohaveahavanezer.nl/
http://havetohaveahavanezer.blogspot.nl/

De reden waarom ik dit blog schrijf is eigenlijk omdat ik het zo leuk vond om het blog van Donna van het nestje te volgen. Nadat we besloten hadden om een puppie uit dit nestje te nemen, moesten we eigenlijk nog vijf lange weken wachten voordat Cerro met ons meemocht.

Bovenstaande sites heb ik die vijf weken dagelijks gevolgd om de weekfoto's van het nestje te bekijken en om de groei en gebeurtenissen van mama Misty en het viertal te volgen.

Vanmiddag, ik was toch ziek thuis, heb ik voor de zoveelste keer het verslag van de bevalling gelezen. Het blijft aandoenlijk en leuk om te lezen. Jammer dat het ene pupje na de bevalling het niet gered heeft. Anders had Misty er vijf gehad.

Donna heeft op zowel Hyves als op Facebook een pagina aangemaakt om de eigenaars van de puppies van het nestje met mekaar in contact te laten komen. Ik vind dat een heel leuk idee, echter, tot nu toe, ik ben de enige en ik wacht op de baasjes van Quintero en Jobabo totdat die zich aanmelden. Want volgens mij zit toch iedereen wel óf op Hyves óf op Facebook óf op allebei. Zou zo leuk zijn om foto's uit te wisselen en ervaringen. Dat je gedragingen of "misdragingen" herkent. Opvoedtips kunt bespreken, etc. Jammer dat het nog niet gebeurt. Dat je bijvoorbeeld een keer in de zoveel tijd bij mekaar komt om kennis te maken en de pups elkaar weer te laten terugzien. Ik zal wel weer te emo in mekaar steken.
Zal wel komen omdat ik de vier pups een tijdje samen heb zien opgroeien, krijg je een band mee.

Ik heb de twee bovenstaande links geplaatst omdat degene die dit blogje lezen en volgen en niet van het bestaan wisten van de sites, alsnog de weekfoto's vanaf de geboorte tot het verlaten van het nestje kunnen bekijken. En de onderste link, daarin is het verslag te lezen vanaf het moment dat Misty zwanger werd totdat de puppies naar hun nieuwe baasjes gingen.

Inmiddels is Cerro alweer zes weken bij ons. We vormen een echt drietal. Als ik van me werk thuiskom en Sjors is ook al thuis van school, dan hollen er twee helemaal door de woonkamer naar de gang toe om mij te begroeten, te knuffelen en te bespringen, zo blij zijn ze dat mama weer thuis is.

je zult maar een colafles zijn....

https://www.youtube.com/watch?v=W-EKj_gj1ew


Vandaag ziek thuisgeweest, dus Cerro hoefde niet 2x 2 uur alleen te blijven.
Met Sjors heeft ie vanavond lekker gespeeld met de colafles. Ik vond het zo een leuk gezicht dat ik er maar een filmpje van heb gemaakt. Altijd leuk om terug te kijken als ie straks volgroeid is.

Gorillaatje wordt gorilla !

Het moet toch niet gekker worden hoor!!

Vorige week schreef ik dat onze Cerro alweer 4,5 kg woog. Ik vond dat eerlijk gezegd een beetje veel tov het aantal weken dat ie oud is volgens de groeigrafieken van puppiegidsen. En nu 27 november is er zowaar een pond bij aangekomen. Cerro weegt nu met 15 weken oud 5 kg!! En als je me vraagt van zit er zeker een speklaag rondom hem, kan ik zeggen van nee niet echt. Die botjes die ik drie weken geleden zo duidelijk voelde, dat is minder geworden dat wel, maar ze zijn nog wel voelbaar. Dus volgens mij is Cerro qua formaat en gewicht niet vet, zeker niet.


Toen ik hem afgelopen zondag met die storm zowat uit zijn vachtje zag waaien, zag ik dat ie een slank lijfje had waarop heel veel haar de lucht in waaide.
Ik denk dat mijn bezorgdheid, voor zover je het bezorgdheid kunt noemen, te wijten is aan het feit dat ik vergelijkingen mis. Toen Cerro nog in het nestje was thuis in Roermond, kon je vier puppies volgen in gewicht. En hij was toen al de zwaarste van het viertal. Nu zijn ze natuurlijk verdeeld over nieuwe baasjes en ben ik de vergelijking kwijt.
Ik ben niet bezorgd, maar meer houd het me bezig van is die snelle groei wel goed voor zijn ontwikkeling. Ben zuinig op me viervoetertje en ik wil hem voor geen goud missen.

Dus ik heb van de week een berichtje gestuurd naar Donna en die stelde me meteen gerust dat ook de andere broertjes volgen in het gewicht van Cerro. Dat vond ik wel fijn om te horen dat alles nog steeds zo gaat als de laatste periode van het nestje.

Gelukkig dat Donna met al de nieuwe baasjes nog steeds contact heeft. Heb ook twee fotootjes van de broertjes Quintero en Jobabo gezien. Goh, wat zijn die gegroeid en mooi geworden. Palmira, het zusje, die zie ik nog wel eens op facebook voorbij komen, en dat wordt al een echt dametje, maar de twee broertjes, die mis ik best met het volgen van hoe het ze vergaat.

Complimentjes op puppie les..... door paaien Cerro met stukjes ham

Vandaag weer alleen zonder Sjors naar de puppie les geweest. Sjors is nogal verkouden en om hem dan een uur in de mist en de kou te laten staan, leek me geen strak plan.

Ik zag in de koelkast dat de ham bijna op was en bedacht om dat maar in kleine stukjes mee te nemen voor Cerro tijdens de puppie les. Nou dat heb ik gemerkt! Hij had ook zijn ontbijt nog niet gehad, dus wat had die kleine een honger en zin in die stukjes ham. Het was de zesde lesweek alweer, voor kleine woef zijn vijfde. Wat vliegt die tijd.

Heel netjes liep Cerro naast me aan de riem zoals we van de week ook oefenden maar dan met brokjes. Steeds met zijn koppie naar me toegericht lopend om te zeggen geef me die ham nou. Hij bleef met slappe riem naast me lopen. En de ham? Die heeft ie als beloning gekregen na zijn rondje lopen. De trainer zei "heel netjes" tegen ons. Ik trots op me kleine woef, wil je niet weten. Ook het ligcommando ging goed. Fase twee is hierbij om vanaf de andere hand de beloning te geven en met die hand steeds een stukje hoger van Cerro af. Totdat ie weet bij commando lig dat ie gewoon moet gaan liggen zonder steeds dat snoepje en dat ie blijft liggen. Maar Cerro leert goed, als je maar blijft oefenen iedere dag, niet constant maar wel met regelmaat anders pakt ie het niet op.

Thuis wederom in de warme wasbak, ben nu wat verder gegaan en wat water uit de kraan over zijn onderrug laten lopen, zodat ie zijn kont en staart ook gewassen kreeg. En wat is het dan een natte bol wol die je helemaal moet uitknijpen.

Vanmiddag heeft ie rust gehad want toen zijn Sjors en ik op pad geweest voor schoenen en een nieuwe schooltas. Dank je wel oma Boot. Is eigenlijk voor Sinterklaas zei ik tegen Sjors maar die gelooft er nu niet meer in. Ben allang blij, vorig jaar moest de schoen nog gezet worden met hooi voor het paard en een drietal liedjes zingen in de hoop dat er dan wat in de schoen zou komen.

Tja, kleine kindjes worden ook groot...

Zindelijk?

Het was vandaag alsof er bij mij een ontbrekend puzzelstukje werd neergelegd. Sinds zondagavond ging Cerro steeds vaker weer zijn plas binnen doen. Was er totaal niet blij mee vooral omdat ik dacht dat het daarvoor steeds wat minder werd.

Ik dacht dat het vaker plassen te maken had met dat Sjors weer terugkwam van het weekend bij zijn vader. Maar dat zou dan een of twee keer moeten zijn omdat Cerro dan uit enthousiastme even zijn ritme was vergeten.

De hele week heeft Cerro te vaak voor mijn gevoel op de grond geplast. In vergelijking met de week ervoor. Ik kon er met me pet niet bij. Dacht aan aandachttrekkend gedrag van die kleine, maar hij krijgt niets tekort.

Vanmiddag tijdens het lopen van de post, viel pas het kwartje bij me. Cerro had het weekend toch wat moeite met poepen? En in overleg met Donna bedacht om hem meer vocht te laten opnemen, dus ik ben vanaf zondagmiddag de brokjes gaan mengen met..... water.

Ja, als je meer vocht naar binnen krijgt, zal je vaker moeten plassen. En een klein pupje die de controle nog niet heeft over de blaas, ja die laat het dan lopen. Stom hè, dat ik die link niet gelijk gelegd heb. Maar goed, beter laat dan nooit. Sinds vanavond geen brokjes met water meer gegeven en ik heb sindsdien geen plas op de grond gezien..... Hij heeft wel uit zichzelf uit de waterbak gedronken. Ik hou het wel in de gaten...

Een maand bij ons alweer

Die lieve kleine woef was gisteren (qua datum) alweer een hele maand bij ons thuis. Loop ik dan alweer een maand in de vroege ochtend en late avond op straat rond? Ja jacq, jij als langslaper en koukleum doet dat alweer een maand! Vind je het erg? Nee, wij gaan toch ook naar de wc als we gaan slapen en weer wakker worden, en kleine Cerro dus ook maar die kan moeilijk op de wc terecht....

En hij is vandaag veertien weken oud en ook vandaag weer gewogen: 4,5 kg. Hij is met het commando zit op de weegschaal blijven zitten, dus was makkelijk wegen. Volgens mij is er een kilo bijgekomen sinds Cerro bij mama misty weg is.

Mensen buiten uit de flat zeggen joh wat ben je weer gegroeid. Hij is in doen en laten de jongste van alle hondjes hier. Hij wilt naar iedere voorbijganger toe, elke fietser op het fietspad wordt nagekeken.

Loop ik vanmiddag met hem langs een school waar net de oudere kinderen de school uitkomen. Loopt een meisje met een witte broek aan.... natuurlijk Cerro ook tegen dat meisje opspringen, gevolg? Twee afdrukken van pootjes op haar witte broek. Ze vond het niet erg zei ze..... Al met al veel bekijks met kleine woef. Hij is een echt allemans vriendje maar dat is pup-eigen denk ik.

Cosmetische handelingen

Gister en vandaag was het weer rustig en stil in huis. Het mensenkind Sjors was het weekend bij zijn vader. Hondenkind Cerro zijn speelmaatje ff kwijt.

Gisterochtend de vijfde puppie les gehad, voor Cerro zijn vierde. Hij was deze keer weer lekker aanwezig. Het was koud op het veld. Maar ik zag van mijn buurvrouwtje naast me dat haar hondje nog niet echt luisterde naar het commando lig. Ze keek op dat onze Cerro wel gelijk ging liggen als ik me hand voor zijn neus naar beneden deed en naar achter trok. Ja ja, herhalen en herhalen en oefenen doet wonderen. Het onderwerp spelen had Cerro geen zin in. Die wilde met de andere hondjes spelen. Misschien deed ik niet gek genoeg om zijn aandacht te krijgen.

Gisteravond naar Amsterdam gegaan op ziekenbezoek bij moeders. Heeft de derde rugoperatie achter de rug en er zitten nu twee plaatjes en schroeven onderin haar rug om de wervels op hun plek te houden. Maar ze voelt zich redelijk. Als ze nou maar die zes weken rust in acht houdt....

Weer buiten naar de auto zag ik dat Cerro moeite had om zijn poepje doen. Vanochtend opnieuw maar dit heeft een half uur geduurd met piepen en grommen omdat het niet kwam. Uiteindelijk lukte het hem maar hij had wel een strontkontje. Heb gelijk Donna gebeld en zij adviseerde met de billen in het warme water te zetten en het los te weken. Zat aan de haartjes vastgeplakt maar leek mij alsof het nog in de anus vast zat. Zo gezegd zo gedaan.... Cerro weer schoon en toen hij in slaapstand kwam geprobeerd wat haartjes daarachter weg te knippen, maar dat werkte niet echt. Wel de haartjes bij zijn piemeltje weggehaald. dat vertelde de trainer van de puppie les. Tijdens het eten, opnieuw de schaar gepakt. Hij had toch zijn aandacht voor het eten en toen kon ik er beter bij. Al merkte hij het wel hoor. Later buiten ging het zoals het hoorde. Meneertje moet wel wat meer drinken. Ik ga nu zijn brokjes met wat water aanmaken, heeft ie vanmiddag gehad en ging ook zo naar binnen.

Straks komt Sjors weer thuis. Cerro zal dan ook weer blij zijn en door het dolle heen. Zal ie dan ook zijn plas ophouden? Heb het hele weekend niets gezien op de grond..... Als Sjors er is laat ie het nog wel een paar keer per dag binnen lopen. We zien wel!!